Eerste kerstdag was precies 8 maanden na mijn gastric bypass. Ik droeg een geweldig leuk zwart jurkje en was helemaal trots! Heerlijk om te weten dat wat je draagt ook echt mooi staat.

Het leven begint weer een beetje normaal te worden. Het afvallen gaat langzamer, maar met af en toe een paar onsjes hoop ik voor april wel onder de 90 kilo te komen. Op dit moment weeg ik 94 kilo.

Dat het ‘normaal’ begint te worden, betekent ook dat ik weer meer met andere dingen bezig ben en niet alleen maar met mijn eten. Ik weet wat werkt en wat niet werkt. Daar zit wel één groot nadeel aan. Mijn valkuilen komen terug.

Zo had ik laatst een drukke periode op mijn werk en thuis rond Sinterklaas. Voor iedereen met gewichtsproblemen is dat een lastige tijd met chocola en pepernoten, en voor mij dus ook. Ineens was ik iets aangekomen.

Ik heb twee nachten niet kunnen slapen van de angst dat het allemaal voor niets zou zijn. Dat ik het er allemaal weer aan zou eten. Ik zag mezelf weer helemaal terug bij af en voelde weer even het vertrouwde gevoel dat ik een enorme mislukking was.

Uiteindelijk won mijn gezonde verstand en kon ik mezelf bij elkaar vegen. Want dat is belangrijk, dat ik bij mezelf blijf en dat ik het voor mezelf doe. Alle complimentjes die ik dagelijks krijg zijn geweldig, maar leiden me soms af van mijn eigen doel (maar ga er vooral wél mee door ;-)).

Voor mij werkte het om weer met aandacht te eten, wat werkzaken af te ronden en een paar keer ‘nee’ te zeggen. Daarmee krijg ik mijn grenzen weer helder en kom ik tot rust. Klinkt een beetje vaag, maar ik weet niet goed hoe ik het anders uit kan leggen.

Een belangrijke les is dat het niet erg is om een keer te vallen, maar dat ik weer op moet staan en niet in doemdenken blijf hangen. Valkuilen zullen blijven en de feestdagen ook. Maar als het me lukt om daarna weer op de goede manier verder te gaan, heb ik een grote stap gezet.

Aan het begin van het traject werd ons verteld dat de invloed van de operatie direct na de ingreep 80-20 was. 80% door de operatie en 20% door eigen gedrag. Ook werd verteld dat die verhouding direct gaat verschuiven. Na een jaar is het andersom, 20% door de operatie en de andere 80% moet je zelf doen.

Dat merk ik ook. Zo was ik in het begin heel gevoelig voor suiker en vet, nu wordt dat minder. Mijn lichaam begint te wennen aan de nieuwe manier van eten. Wat dat betreft, zal het moeilijkste deel misschien nog komen. Maar dat merken we vanzelf.

Al met al ben ik ontzettend tevreden over wat ik tot nu toe bereikt heb. 38 kilo kwijt, ik kan weer leuke kleren aan en bewegen gaat zoveel makkelijker. Maar het meest waardevolle dat de operatie me gebracht heeft, is dat ik weer blij ben met mezelf en wie ik ben.

Het jaar is bijna afgelopen en 2017 ligt voor ons. Ik heb wel plannen en doelen die ik nog wil halen, maar vooral kijk ik uit naar rust en stabiliteit. 2016 was een fantastisch, maar gek jaar en nu wil ik weer verder met het ‘normale’ leven.

Ik heb nagedacht over mijn blog en wil daar zeker mee verder gaan. Maar het zal minder gaan over mijn gewicht en meer over andere dingen die me bezig houden.

Ik wens jullie allemaal een prachtig nieuw jaar.

En voor de mensen die nu op weg zijn naar een gastric bypass, hoop ik dat het jullie net zoveel resultaat zal brengen als het mij gedaan heeft.

Doodeng, maar zó enorm gaaf!