Sinds een tijdje volg ik Lisa van Lisa goes Vegan. Eerst via Instagram en later ook op Facebook.
Ik ontdekte Lisa’s blog omdat ze een makkelijk recept had voor havermoutkoekjes met maar twee ingrediënten. Kijk, dáár hou ik van! En ze waren nog lekker ook.
Gisteren zette Lisa een blog online over hoe ze ertoe kwam om van carnivoor naar vegan te gaan. Het is een bijzonder verhaal en het zette me aan het denken.
Want hoe zit dat met mij?
Opgegroeid met vlees bij het eten– en vooral geen geteut over zielige dieren – kan ik me geen vleesloos leven voorstellen. Tegelijk vind ik bio-industrie afschuwelijk en zou ik willen dat boeren op een kleinschaliger en diervriendelijker manier hun bedrijf winstgevend kunnen runnen. Terug naar vroeger, eigenlijk.
Dus ik reageerde op het stuk van Lisa, dat ik het zo’n mooi verhaal vond maar dat ik er nu nog niet aan toe was. En terwijl ik het schreef, vroeg ik me af: wanneer dan wél?
Wanneer ben ik er wel aan toe?
Wat is het verschil tussen nu vegetarisch worden of volgende maand, of volgend jaar?
Ik heb Meat The Truth bekeken – één van de documentaires die Lisa in haar blog noemde – over de enorme milieuvervuiling door vleesindustrie en ik kwam er niet uit met mezelf. Waarom moet ik per se vlees eten? Waarom niet vleesvervangers proberen? Zou ik het echt missen?
Waarom doe ik het niet nu, zonder uitstel? Gewoon, vandaag beginnen?
Faalangst!
Want wat als ik het niet vol ga houden? Wat zullen anderen daarvan vinden? Dan ben ik een loser!
En als ik iets doe, dan moet het ook goed en perfect. Volledig vegan van de ene dag op de andere. Haha, dat gaat hem dus ook niet worden.
Een week vegetarisch
Na een hele dag piekeren heb ik met mezelf een compromis gesloten. Ik ga het één week proberen! Alleen zonder vlees en de rest laat ik zo.
Ik ben naar de AH geweest om voor een hele week vleesvervangers in te slaan (wel in plastic trouwens, maar ja, je moet keuzes maken).
De eerste maaltijd was pasta met tofu en weet je wat mijn tuinder over de tofu zei? “Dat smaakt nergens naar, dan kun je beter helemaal geen vlees erdoor doen.”
Nou, dat doen we dan volgende keer! 🙂
En jullie, niet boos worden als ik het na deze week niet volhoud, hè?
Wat leuk Heleen! Snap je heel goed, maar niet te streng zijn voor jezelf!! gewoon proberen en als je een maaltijd keer iets niet vegans eet, helemaal oke! 🙂 Ben benieuwd hoe je week was? Ik ga je volgen ! Liefs, Lisa
Hoi Lisa! Leuk dat je reageert. Inmiddels ben ik een paar weken verder en het lukt aardig. Ik eet geen vlees of vis meer bij het avondeten en met kaas en melk probeer ik nu ook iets te minderen. Af en toe smokkel ik wel, bijvoorbeeld als ik warme grillworst gekocht heb voor de rest van de familie. Dan neem ik toch even een plakje om te proeven. En van de week kreeg ik van iemand een saucijzenbroodje – vers uit de oven – en die had ik al op voordat ik bedacht dat ik geen vlees meer zou eten :-). Maar goed, ik doe het rustig aan, stapje voor stapje. Over mijn eerste vleesloze weekje heb ik al een artikel geschreven: http://www.wannabegreen.nl/een-weekje-vegetarisch/
Dag Lisa, hier een collega groenteclubber.. wat goed dat je over alles nadenkt en je hart volgt! Ik ben zelf vegan en herken mezelf in je. Op Fb heb je Vegan nederland die je kunnen helpen met je vragen als je die hebt (of stel ze aan mij..). Groet van Karin Postma
Hoi Karin,
Wat leuk dat je reageert. Ik ga binnenkort weer een artikel schrijven over mijn poging om vegetarisch/vegan te eten. Het lukt nog lang niet altijd. Maar goed, alle beetjes helpen. Eet jij vegetarisch of veganistisch? Ik eet nog wel kaas en val dus in de categorie Flexitariërs, maar ik vind mezelf meer een parttime vegetariër. 🙂
Ps: Ik heet geen Lisa maar Heleen. Lisa had als eerste gereageerd op dit bericht, en ze is mijn inspirator als het gaat om vegetarisch/vegan eten (Lisa goes Vegan).