Morgen is het twee weken geleden dat ik geopereerd ben. Ik zit nu in een fase waarin ik opnieuw moet leren eten en op zoek ben naar eiwitten en hoeveelheden.

Mijn herstel gaat super, ik voel me prima en ga elke dag een stukje beter. Ik denk dat het suikerwater daarbij geholpen heeft. Morgen ga ik weer werken, ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Natuurlijk ben ik nog wel snel moe, maar ook dat word elke dag minder. Dinsdag moet ik voor controle naar het ziekenhuis.

En nu moet ik dus opnieuw leren eten en dat is nog best ingewikkeld. Ik eet sinds een week vast voedsel. Op rood vlees na mag ik alles weer. Het liefst wel licht verteerbaar en veel eiwitten. Crackertjes met kaas dus en melk of karnemelk om te drinken. Bij het avond eten de kipfilet eerst en dan pas de groente en aardappelen.

Nieuwsgierig als ik ben, wil ik graag weten waar ik mijn eiwitten vandaan kan halen. Als ik googel op top 10 producten met de meeste eiwitten, dan krijg ik verschillende lijstjes die niet altijd dezelfde producten noemen. Dus ik ben zelf op onderzoek uitgegaan.

Ik snap nu waarom de lijstjes verschillen. Eiwit is natuurlijk maar één van de voedingsstoffen. In pindakaas zitten heel veel eiwitten (21 gram per 100 gram). Veel pindakaas dan maar? Helaas zit in pindakaas ook veel vet. Niet optimaal dus als je wilt afvallen, maar misschien wel ter ondersteuning van krachttraining.

Dus moeten we kiezen voor producten die veel eiwitten bevatten, maar geen suikers en niet te veel vet. Maar wel een beetje vet want anders worden onze vitamines niet opgenomen.

Behalve eiwitten, ben ik ook op zoek naar hoeveel ik kan eten. Toen de anderen uit mijn groep vertelden dat ze twee crackers konden eten, leek dat me erg veel. Onze maag is nu formaat kiwi. Maar toen ik zelf na één cracker nog trek had, heb ik een testje gedaan.

Ik heb twee volkoren crackers (Wasa) verkruimeld in een bakje van 100 ml dat ongeveer net zo groot is als een kiwi (zie foto). Het paste gewoon. Twee crackers is net zoveel als één kiwi. Van yoghurt kan ik iets meer op, maar dat komt natuurlijk omdat dat half vloeibaar is en sneller doorloopt.

Toen ik van de week spaghetti at (met tofu in plaats van gehakt) had ik heel weinig opgeschept. Toch was ik hiervan sneller vol. Waarschijnlijk doordat spaghetti plakt en het daardoor zwaarder valt. Conclusie: van pasta’s moet ik kleinere porties nemen dan van vlees, aardappelen en groente.

Ook ontdekte ik het belang van maaltijdmomenten. Ik was met de kinderen op een kermis in de buurt en had druiven meegenomen omdat het zo warm was. Maar druiven eet je niet achter elkaar, daar snoep je van. Met als resultaat dat ik best veel druiven heb gegeten. Op zich geen probleem, maar wel iets om me bewust van te zijn.

Verder is het uitproberen wat goed valt en waar ik last van krijg. Ik kan echt niet meer tegen zoet. Van wat softijs was ik de hele avond misselijk en appelsap is me ook veel te zoet. Hartige dingen gaan wel goed en daar moet ik dus mee uitkijken, want het betekent dat chips geen problemen oplevert.

Gelukkig zijn de hoeveelheden die ik kan eten zo abnormaal klein en heb ik niet echt honger. Soms wel trek, maar dat gaat meer om de smaak. Één chipje is genoeg om daarin te voorzien. Ik realiseer me wel dat daar een risico inzit voor de toekomst. Een chipje kunnen er snel meer worden, dus geen gewoonte van maken!

En dat is ook iets dat ik aan het ontdekken ben. Wat zijn nu mijn valkuilen en hoe ga ik daar mee om? Er zijn nieuwe valkuilen en valkuilen die me eerder niet opgevallen waren. De komende tijd moet ik daar oplossingen voor vinden.

Een van mijn valkuilen is dat ik alles wil proberen. Ik wil weten hoe mijn lichaam reageert en dan vooral ook op ‘slechte’ dingen. Niet echt handig om allemaal verkeerde dingen te eten na zo’n ingreep. Gelukkig helpt ook hier mijn Whatsapp groepje om me bij de les te houden.

doel paardrijdenAls remedie heb ik een foto van mezelf op een paard uitgeprint en ingelijst. Die hangt in het zicht in de keuken. Zodat ik ook in moeilijke momenten blijf herinneren waarvoor ik het doe!

Oh ja, jullie willen vast weten of ik al ben afgevallen. Ik reken mijn gewicht vanaf de Modifastperiode. In die weken was ik 5,5 kilo afgevallen. De afgelopen twee weken nog eens 5,2 kilo. In totaal dus 10,7 kilo!

En daar ben ik onwijs blij mee. Vanmorgen woog ik 121,8 en dat getal heb ik al jaren niet meer gezien op de weegschaal.

Ik verwacht dat ik binnenkort wel even stil zal staan, dat is normaal zo kort na de operatie. Het lichaam probeert dan wanhopig om het gewicht vast te houden. Maar goed, dat zien we dan wel weer.

De eerste 10 kilo zijn er in ieder geval af.